Edwin Plugge werkt als werkvoorbereider aan de Blankenburgverbinding

De bereikbaarheid van de Rotterdamse regio is economisch van groot belang. Er zijn veel files omdat mensen tegelijk via dezelfde route rijden en je maar op één plek met de auto het water kunt oversteken; via de Beneluxtunnel. Om de bereikbaarheid te verbeteren, wordt de Blankenburgverbinding aangelegd. Een prachtig staaltje bouw, techniek en infra. Bruneller Edwin Plugge werkt hier al bijna vijf jaar aan mee. Op 6 november wordt het tweede deel van de Maasdeltatunnel afgezonken: ‘Isabella’. Na het afzinken van dit tweede deel, gaat Edwin aan de slag met de afbouwfase ervan.

Edwin: “Als werkbegeleider ben je een schakel tussen het ontwerp en de uitvoerders die de mensen buiten aansturen. Ik probeer aan de hand van de definitieve tekeningen een werkplan of werkinstructie te maken die duidelijk is voor de uitvoerders. Binnen een ontwerp zit vaak nog veel ruimte voor details. Ik moet daarbij creatief zijn en alles uit het ontwerp halen en vertalen naar wat op dat moment nodig is.

Het gaat nooit precies zoals gepland, er komen altijd onverwachte dingen bij kijken. Werkbegeleiding is eigenlijk korte termijn werkvoorbereiding. Alles is uitgedacht in het voortraject, maar nu moet het uitgevoerd worden en kan de werkelijke situatie anders zijn.

Mijn werk bestaat vaak uit spoedklusjes, zoals een trap die net niet past. Dan zoek ik naar een alternatief, in samenspraak met de uitvoerder en de werkvoorbereider. We moeten snel kunnen schakelen en goed communiceren. Het project is verdeeld over zes locaties. Ik werk op locatie Rozenburg. De toerit zuid en tunnelelementen van de Maasdeltatunnel vallen onder dit deel van het project. Op deze locatie werken wij met een team van 25 mensen op het gebied van civiel, betonwerk.

Momenteel ben ik bezig met de afbouwfase van het project: trappen, roosters, vluchtdeuren, klein staalwerk - eigenlijk de onderdelen die je niet te zien krijgt als je door de tunnel rijdt. Daarnaast houd ik mij bezig met de brandwerende beplating en de laatste betonnen onderdelen. Ik rijd om half zes weg zodat ik om half zeven op mijn werk ben. Dan drinken we met elkaar koffie en starten om zeven uur.

Ik maak zelf afspraken met onderaannemers. Soms is het werk hectisch, maar ik heb veel autonomie. Ontwerpen doe ik achter mijn bureau in de keet. Dat ontwerp stuur ik vervolgens naar de ingenieurs, die moeten goedkeuren of mijn idee nog aan hun oorspronkelijke ontwerp voldoet.”